آشنایی با تجهیزات پزشکی:دستگاه اسپیرومتر
از دستگاه اسپیرومتر برای اندازه گیری حجمها و ظرفیتهای ریوی استفاده می کنند. در تصویر زیر یک اسپیرومتر را مشاهده می کنید. کالیبره بودن این دستگاه در تشخیص بیماری نقش بسیار مهمی دارد.
شماتیک اسپیرومتر:
عمل انجام شده توسط اسپیرومتر را اسپیرومتری می نامند و به برگه ای که دستگاه شاخص را روی آن ثبت می کند اسپیروگرام می گویند .
موارد کاربرد اسپیرومتر:
• کمک به تشخیص بیماری های تنفسی مثل COPD، آسم، برونشیت مزمن، نا به هنجاری قفسه سینه و بافت های ریوی .
• کمک به نمایش بعضی از بیماری ریوی، پاسخ به درمان یا تغییرات رشد.
ایجاد یک پش زمینه باارزش برای پیش درمانی در بیماری های ریوی
اسپیرومتر و اسپیروگرام
اسپیرومتر دستگاهی است که توسط آن حجم ها و ظرفیت های ریوی اندازه گیری میشود عمل انجام شده توسط اسپیرومتر را اسپیرومری می نامند و به برگه ای که دستگاه شاخص را روی آن ثبت می کند اسپیروگرام می گویند .
بعضی از حجم های ریوی که به حجم استاتیک معروفند با اسپیرومتری ساده قابل اندازه گیری میباشند این حجم ها ، حجم هایی هستند که بیمار قادر است آنها را به ریه خود داخل و یا از ریه خارج نماید. حجم باقیمانده که بعد از حداکثر فشار بازدمی همچنان در ریه باقی می ماند و نیز وابسته های آن مثل ظرفیت کل ریه و ظرفیت عملی باقیمانده با اسپیرومتر ی ساده قابل اندازه گیری نیستند و برای اندازه گیری آنها باید از سایر آزمون های عملکرد ریه نظیر روش ترقیق گاز هلیم استفاده کرد.
اگر دنبال سایتی برای ثبت اگهیتون هستین آگهی رایگان رو فراموش نکنید.
فهرست تجهیزات پزشکی (پارت دوم)
تجهیزات تشخیصی
اسپیرومتر
الکتروانسفالوگرام
تجهیزات فراصوتی (اولتراسونیک) (در پرتونگاری)
تجهیزات پرتوپزشکی
تجهیزات پزشکی هستهای
شنواییسنج (ادیومتر)
الکتروکاردیوگرام
سی تی اسکن
درون بین
رکتوسیگموئیدوسکوپ
ثبت نوار عصب و عضله
تجهیزات درمانی
سرنگ
سرسوزن
سوزن گیر
لیزر کم توان
دستگاه ساکشن
آنژیوکت
اسکالپ وین
گالی پاد
پنست
باند گچی
آتل
باندها
ست سرم
پایه سرم
چسب
سوند ادراری
تجهیزات آزمایشگاهی
هود میولوژی
انکوباتور کشت باکتریشناسی
بن ماری آزمایشگاهی
دستگاه آنالیزور
فلیم فوتومتر
الکترولیت آنالایزر
دستگاه تجزیه مواد شیمیایی خون
دستگاه سانتریفوژ ۴۸ شاخه
دستگاه شمارنده گلبولهای خون و سلول آزمایشگاهی
دستگاه فتومتر (طیف سنج مواد متشکله خون)
اتوآنالایزر
میز مخصوص آزمایشگاه
کیتهای آزمایشگاهی تشخیص طبی
وسایل بیمارستان
تجهیزات اتاق عمل
گازهای بیهوشی
دستگاه ساکشن (مکش)
الکتروکوتر
گان جراحی و لباس اتاق عمل
شانها
تورنیکه
کاپنوگراف
مانیتور
کلمپها یا نگهدارندهها
میز مایو
صندلی تابوره
اکارتورها یا رترکتورها
جداکنندههای بافتی یا دایسکتورها
ماسک جراحی
دستکش جراحی
تجهیزات بخشها
سردخانه و تجهیزات سرمایشی
مونیتور علائم حیاتی
چراغ سیالکتیک
پالس اکسیمتر
الکتروکاردیوگرام
دفیبریلاتور
دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور)
لارنگوسکوپ
آمبوبگ
لوله تراشه
تجهیزاتسنگ شکن
اکسیژناسیون غشایی برون پیکری
دندانپزشکی
آینهٔ دندانپزشکی
آنگل
توربین دندانپزشکی
جرم گیر دندان
فورسپس
دستگاه مکش (ساکشن) دندان پزشکی
تابوره
یونیت دندان پزشکی
فرز
آمالگاماتور
لایت کیور
اتوکلاو
طبقه بندی نشده
بیمارستان سیار
فیلتر هِپا
دستگاه نور ماوراء بنفش
صندلیهای طبی
گازهای طبی
اندامهای مصنوعی بدن (توانبخشی)
ارتوز و پروتز صورت
تشک طبی
سمعک و لوازم کمک شنوایی
عینک
فتق بند (ارتوپدی و توانبخشی)
کفشهای ارتوپدی
کمربند طبی
لنزهای طبی
تجهیزات برقی - مانیتورینگ
دستگاه اکسیژن ساز
دستگاه تست ورزش
دستگاه تست قند خون (گولکومتر)
فهرست تجهیزات پزشکی
وسایل معاینه
دستگاه فشارسنج جیوهای
دستگاه فشارسنج عقربهای
دستگاه فشارسنج دیجیتال
دماسنج طبی
گوشی پزشکی
چراغ قوه
آبسلانگ
افتالموسکوپ
اتوسکوپ
رینوسکوپ
ترازو
وسایل عمومی
برانکارد
دستگاه اتوکلاو
دستگاه فور
تخت معاینه
پاراوان
پنبه
الکل
صندلی تابوره
میز ترالی
رنه فرم(قلوهای)
وسایل ن و زایمان
تخت معاینه مامایی
اسپکولوم
سونوکیت
معرفی مابقی تجهیزات پزشکی در پست های آتی.با ما همراه باشید
آشنایی با تجهیزات پزشکی:دستگاه الکتروانسفالوگرافی (EEG)
مغز انسان دارای میلیاردها سلول عصبی است. این سلولها برای برقراری ارتباط با یکدیگر و دیگر سلولهای بدن، پیامهای عصبی رد و بدل میکنند. پیامهای عصبی ماهیت الکتریکی_شیمیایی دارند. در اینجا بیشتر ماهیت الکتریکی پیامهای عصبی مدنظر است و به آن سیگنال الکتریکی گفته میشود. جهت ثبت سیگنالهای الکتریکی مغز میتوان از دستگاه EEG یا Electroencephalography استفاده کرد. این دستگاه با استفاده از الکترودهایی که در سطح سر قرار میگیرند، سیگنالهای الکتریکی مغز را ثبت میکند. الکترودها به منظور دریافت سیگنال در مکانهای خاصی از سر قرار میگیرند. خروجی این الکترودها به ورودی تقویت کننده EEG متصل میشود و پس از انجام تقویت و فیلتر شدن، مورد استفاده قرار میگیرد.
مدت زمان زیادی از اطلاع دانشمندان در خصوص وجود فعالیت الکتریکی مغز میگذرد. به همین ترتیب مدتها است که از EEG کلاسیک برای تشخیص و درمان در حوزه بالینی استفاده میشود. نوروفیدبک نیز روشی نسبتاً جدید در درمان اختلالهای روانشناسی_روانپزشکی و نیز ارتقای عملکرد افراد است که امواج مغزی فرد را با فناوری دیجیتال تغییر داده و ارتباط بین نورونهای مغز را اصلاح میکند. این ارتباطات بیننورونی، به روش الکتروشیمیایی انجام میگیرد.
افراد در حالت عادی از نحوه عملکرد بدن خود اطلاع ندارند. اگر در این مورد اطلاعات لازم را بهدست آورند، میتوانند اعمال غیرارادی خود را به صورت ارادی و آگاهانه تحت کنترل درآورده و یا حتی فعالیت آن را تغییر دهند. برای مثال، اگر بتوانیم امواج مغزی خود را به کمک نوروفیدبک ببینیم و یاد بگیریم که کدام امواج مغزی در کدام زمان و شرایط افزایش یا کاهش مییابند، میتوانیم مغزمان را کنترل نماییم. در حقیقت نوروفیدبک بازخورد گرفتن از امواج مغزی و اصلاح آن است. علاوه بر این، سیگنالها را میتوان به همین شکل ثبت کرد یا جهت انجام پردازشهای بیشتر مانند محاسبه طیف فرکانسی سیگنال و طبقهبندی و اعمال الگوریتمهای تشخیصی، به دیجیتال تبدیل و وارد رایانه کرد. ثبت پتانسیلهایی که پس از تحریکهای بینایی و شنوایی ثبت میشوند را پتانسیلهای برانگیخته (Evoked Potential) مینامند. میتوان این گونه تفسیر کرد که قسمت اعظم سیگنالی که از این طریق ثبت میشود در نتیجه محرکهای بینایی یا شنوایی است. از این یافتهها میتوان در مطالعه اعصاب مربوط به این دو حس استفاده کرد.
این روش که در اصل بر اصول روانشناسی شرطیسازی عاملی استوار است، مدیون پژوهشهای ناسا بوده و اینک برای افزایش عملکرد بهینه فضانوردان و خلبانان خود از آن بهره میبرند. با جستجوی واژه Neurofeedback و یا Brain Waves در اینترنت، میتوان اطلاعات لازم را در این زمینه بهدست آورد.
اولین پژوهشهای کاربردی و درمانی نوروفیدبک در زمینه درمان صرع بوده است. پژوهشهای بعدی نیز بیشتر در زمینه اختلال بیشفعالی، کمبود توجه و ارتقای توانایی یادگیری صورت گرفتهاند. در حال حاضر برای تمام اختلالهای روانشناسی و روانپزشکی بهکار برده میشود؛ از جمله در خصوص اضطراب، وسواس، افسردگی، استرس حاد و پس از سانحه، پرخاشگری، فراموشکاری، خواب، اعتیاد به الکل و مواد، اختلالهای طیف اتیسم، فلج مغزی، سکته مغزی، صرع غیرقابل کنترل و اختلال در گفتار.
علاوه بر آن، هنرمندان، ورزشکاران و نیز کسانی که درصدد بهبود و ارتقای عملکرد کلی خود، در حیطههای عملکردیشان هستند از جمله داوطلبان کنکور، دانشآموزان و . بهطور وسیع در سطح دنیا از این روش بهرهمند میگردند. امواج مغزی را میتوان بر اساس فرکانس آنها به دستههای زیر طبقهبندی کرد:
مقدار امواج پیش گفته به عوامل متعددی از جمله وضعیت فعلی فرد (خواب بودن، بیدار بودن، باز یا بسته بودن چشم و .)، سن، جنسیت و . بستگی دارد و متخصصان با توجه به این ویژگیها، وضعیت افراد را مورد بررسی قرار میدهند.
برای نمونه، امواج دلتا عموماً در خواب عمیق ظاهر میگردند؛ اگر این امواج در ناحیهای از مغز زیاد باشند، با کاهش دادن آنها در آن ناحیه، بهبودی در عملکرد آن منطقه از مغز حاصل میگردد. ناحیه ورنیکه و بروکا مرکز تکلم هستند، با کاهش دادن موج دلتا (در صورت فزونی غیرطبیعی) در این نواحی گفتار سلیس و روان به وجود میآید.
امواج تتا هنگام خیالپردازی فعال میشوند؛ با کاهش دادن امواج دلتا در لوب فرونتال، به عنوان جایگزین داروی ریتالین بهکار برده میشود.
زیاد بودن امواج آلفا در لوب فرونتال یا پیشانی به حواسپرتی در فرد اشاره دارد. با کاهش این امواج در آن ناحیه مغزی فرد هوشیارتر و نیز سرحالتر میگردد. یا اگر این امواج در لوب اکسی پتال یا پس سری کاهش داشته باشد دلالت بر خستگی و نگرانی و دلواپسی فرد دارد؛ اگر آن را افزایش بدهیم آرامشی ماندگار در فرد پدیدار میشود.
در جلسههای طرحریزی شده، امواج مغزی را به کمک دستگاه نوروفیدبک و کامپیوتر افزایش و یا کاهش میدهند. یعنی این دستگاه که وظیفه اندازهگیری امواج مغزی و بازخورد آن به فرد را دارد، به وسیله الکترودهایی که طبق پروتکل درمانی به نواحی مشخصی از پوست سر شخص وصل میشوند، امواج را از مغز فرد گرفته بر روی مانیتور کامپیوتری که با آن اتصال دارد به نمایش میگذارد. بنابراین، فرد لحظه به لحظه امواج مغزی خود را که جهت درک بهتر قابل تبدیل به بارگراف و مقادیر عددی مربوطه است را مشاهده مینماید و بر طبق پروتکل در حال اجرای متخصص، امواج خاصی را افزایش یا کاهش میدهد. وقتی که فرد این عمل را به درستی انجام دهد کامپیوتر با دادن امتیاز یا پخش یک آهنگ یا حرکت انیمیشن و ترکیبی از اینها فرد را به صورت دیداری_شنیداری و امتیاز عددی تشویق نموده و عملکرد صحیح را به او نشان میدهد و به اصطلاح به او بازخورد میدهد. در واقع به این شکل، مغز عملکرد بهینه را فرا میگیرد و با تکرار و تمرین، این نوع از یادگیری شرطیسازی شده پایدار شده و گویا رد عصبی به خصوصی پدید میآید.
پس آن چیزی که در درمانهای بالینی، تغییر را باعث میشود و موفقیت در رسیدن به اهداف تعیین شده را تعیین مینماید، انگیزه و مشارکت فعال خود فرد دریافت کننده خدمات است.
با این پیشگفتار مشخص میشود که استفاده از این دستگاه در حوزه تخصصی ما بیشتر جنبه آگاهیدهی به تولیدکنندگان و طراحان دورههای آموزشی دارد؛ به این معنا که ایشان میتوانند قبل از تولید تجاری و حتی بعد از بازاری شدن فناوری، جنبههای مختلف یک فناوری و فرایندهای ارائه آن را با توجه به ویژگیهای شخصی کاربران مورد بررسی قرار داده و برای بهتر شدن اثربخشی و کارایی آموزش، پیشنهادهای لازم را برای اصلاح، تغییر، بهبود و حتی حذف برنامه یا فناوری تجویز نماید.
آشنایی با تجهیزات پزشکی:دستگاه اسپیرومتر
از دستگاه اسپیرومتر برای اندازه گیری حجمها و ظرفیتهای ریوی استفاده می کنند. در تصویر زیر یک اسپیرومتر را مشاهده می کنید. کالیبره بودن این دستگاه در تشخیص بیماری نقش بسیار مهمی دارد.
شماتیک اسپیرومتر:
عمل انجام شده توسط اسپیرومتر را اسپیرومتری می نامند و به برگه ای که دستگاه شاخص را روی آن ثبت می کند اسپیروگرام می گویند .
موارد کاربرد اسپیرومتر:
• کمک به تشخیص بیماری های تنفسی مثل COPD، آسم، برونشیت مزمن، نا به هنجاری قفسه سینه و بافت های ریوی .
• کمک به نمایش بعضی از بیماری ریوی، پاسخ به درمان یا تغییرات رشد.
ایجاد یک پش زمینه باارزش برای پیش درمانی در بیماری های ریوی
اسپیرومتر و اسپیروگرام
اسپیرومتر دستگاهی است که توسط آن حجم ها و ظرفیت های ریوی اندازه گیری میشود عمل انجام شده توسط اسپیرومتر را اسپیرومری می نامند و به برگه ای که دستگاه شاخص را روی آن ثبت می کند اسپیروگرام می گویند .
بعضی از حجم های ریوی که به حجم استاتیک معروفند با اسپیرومتری ساده قابل اندازه گیری میباشند این حجم ها ، حجم هایی هستند که بیمار قادر است آنها را به ریه خود داخل و یا از ریه خارج نماید. حجم باقیمانده که بعد از حداکثر فشار بازدمی همچنان در ریه باقی می ماند و نیز وابسته های آن مثل ظرفیت کل ریه و ظرفیت عملی باقیمانده با اسپیرومتر ی ساده قابل اندازه گیری نیستند و برای اندازه گیری آنها باید از سایر آزمون های عملکرد ریه نظیر روش ترقیق گاز هلیم استفاده کرد.
اگر دنبال سایتی برای ثبت اگهیتون هستین آگهی رایگان رو فراموش نکنید.
دستگاه فشارسنج چیست؟ دستگاه فشارسنج از جمله تجهیزات پزشکی میباشد و وسیله ای قابل اعتماد برای سنجش و مراقبت پزشکی در جهت تعیین فشار خون بدن است. دستگاه هایی که فشار را با استفاده از ستون جیوه به عنوان فشار سنج دستی و یا به صورت خودکار با فشارسنج دیجیتالی ثبت می کنند، فشارسنج جیوه ای انتخاب معمولی برای تمام این سال ها بوده و هنوز “استاندارد طلایی” برای خواندن فشار خون است. با این حال، جیوه سمی است و محصولات حاوی جیوه ممنوع است که به تازگی استفاده از در حال کم شدن است.
دستگاه های فشارسنج جایگزین وجود دارند، اما باید با اعتبار سنجی، نگهداری و با آموزش مناسب مورد استفاده قرار گیرند. به طور خاص، سنسورهای جیوه ممکن است هنوز برای دستگاه های مرجع مفید باشند. فشارسنج برای انواع مختلفی از شرایط و انواع بیماری ها استفاده می شود. تداوم استانداردهای اندازه گیری نیز برای مطالعات اپیدمیولوژیک دراز مدت حیاتی است. آیا می توان از دستگاه های دیگری برای اندازه گیری فشار خون جیوه استفاده کرد یا خیر، و آیا خطرات در انجام این کار وجود دارد؟ با این حال نسل جدید آنها، دستگاه های فشارسنج دیجیتالی هستند.
۱- معرفی
کمیسیون اروپایی در سال ۲۰۰۹ دستگاه های اندازه گیری حاوی جیوه را به عموم مردم ممنوع کرد زیرا جیوه فلز سمی است. با این حال، رایج ترین دستگاه های اندازه گیری فشار خون به دلیل پ ممنوعیت، اجازه استفاده مداوم از آنها در مراکز مراقبت های بهداشتی و پزشکی حذف شدند. این ممنوعی موقت بوده است، تا بررسی بیشتر شواهد در مورد اثر بخشی دستگاه های جایگزین برای اندازه گیری فشار خون صورت گیرد. مهم نیست که اندازه گیری های دقیق را برای استفاده در تشخیص و تحقیقات پزشکی حذف کنیم، بلکه جیوه را در محیط زیست به حداقل برسانیم.
۲- چرا شناختن فشار خون مهم است؟
فشار خون بالا یکی از بزرگترین مشکلات پزشکی جهانی است. اندازه گیری دقیق فشار خون برای تشخیص پزشکی، پیشگیری و درمان بیماری ضروری است. فشار خون بالا موثر در بیماری قلبی، سکته مغزی و نارسایی کلیه است. ضبط و اندازه گیری فشار خون نیز بخش مهمی از مطالعات اپیدمیولوژیک درازمدت است که اهمیت فشار خون بالا را به عنوان عامل خطر در بیماریهای قلبی عروقی تایید کرده است.
اندازه گیری فشار خون به طور معمول در کلینیک انجام می شود، و هر کسی که فشار خون بالا را در هر بازدید اندازه گیری می کند، برای بار دوم نیز عملیات اندازه گیری برای صحت موضوع دوباره صورت می گیرد. امروزه استفاده از نظارت بر فشار خون خانگی و نظارت ۲۴ ساعته در حالیکه بیمار روال روزانه خود را می گذراند، هم اکنون افزایش یافته است. مطالعات اپیدمیولوژیک دراز مدت نیاز به اندازه گیری فشار خون سازگار را دارد اگر داده ها معتبر باشند، بنابراین اگر دستگاه مشابهی را که تحت مطالعه است با دقت در نظر گرفته شود، باید با دقت به کار برد.
۳- اندازه گیری چه مقدار سخت است؟
اندازه گیری فشار خون همیشه سر راست نیست. این معمولا به طور غیر مستقیم اندازه گیری می شود، از فشار در یک کاف که در اطراف آرنج بسته می شود و جریان خون را در یک شریان متوقف می کند. شایع ترین روش های معمول شنیدن صدای نبض به دلیل جریان خون است، مهارتی که باید آموخته شود. اشتباهات ممکن است از خطای اپراتور، استفاده نادرست از تجهیزات و نگهداری ناکافی صورت گیرد.
روش های جایگزین این دو اندازه گیری حیاتی را نشان می دهد: فشار سیستولیک، زمانی که قسمت اصلی پمپاژ خون از قلب به شریان های اصلی است و دیاستولیک، زمانی که قلب در میان ضربات آرام است و خون دوباره به قلب باز می گردد. این ها باید از الگوی پیچیده ای از نوسانات فشارهای شریانی استفاده شود. فشار خون فرد نیز در طول روز و حتی بین ضربان قلب متفاوت است و ممکن است در صورت بروز مشکل عصبی افزایش یابد. در برخی از گروه ها مردم – بیماران مبتلا به ضربان قلب نامنظم، سالمندان، کودکان، ن باردار یا فقط افراد با دست های بزرگ ممکن است نتایج متفاوت باشد.
۴- چه ابزار اندازه گیری جایگزینی وجود دارد؟
دستگاه فشارسنج جیوه ای برای اندازه گیری فشار خون برای چندین دهه مورد استفاده قرار گرفته است. این واقعیت با استفاده از میلی متر جیوه در ستون جیوه به عنوان واحد جهانی برای ثبت فشار خون ثبت شده است. تعدادی از گزینه ها وجود دارد. بعضی از افراد هنوز بر روی گوش دادن (گوش دادن به صداهای نبض خون) تکیه می کنند یا از روش های مختلف برای اندازه گیری فشار در کاف استفاده می کنند. بعضی از روش های دیگر سنجش اندازه گیری، به صورت دیجیتالی استفاده می کنند، فشارسنج دیجیتالی بیشتر برای استفاده در منزل و نظارت بر فشار خون برای یک دوره طولانی مناسب است.
۵- گزینه های دقیق تر چیستند؟
محدودیت ها و منابع بالقوه عدم صحت سوسپانسیون جیوه به خوبی درک می شود. به طور کلی به رسمیت شناخته شده است، ولی هنگامی که به درستی کالیبراسیون شود هنوز هم بهترین دستگاه اندازه گیری هستند. جایگزین هایی که تحت شرایط مشابه هستند نیز در استفاده عادی دقیق هستند به مانند فشارسنج های دیجیتالی. آنها قابل حمل بوده و در دو نوع مچی و کلاف دار برای بستن به بازو موجود هستند. برخی از دستگاه های فشارسنج نیز عقربه ای هستند در دسته فشارسنج های دستی قرار دارند که از طریق فشار هوا عقربه روی صفحه مدرج حرکت می کند که هر درجه آن نشان دهنده یک میلیمتر جیوه است. اینها هم ارزان و هم قابل حمل هستند.
۶- چگونه دستگاه های جدید برای دقت آزمایش می شوند؟
تمام دستگاههای فشار خون باید روی فشار سنج مرجع آزمایش شوند. محدودیت ها و منابع بالقوه عدم صحت سوسپانسیون جیوه به خوبی درک می شود. تعدادی از استانداردهای بین المللی برای آزمایش آنها وجود دارد که آخرین آنها بین سال های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹ توسط سازمان های استاندارد بین المللی ISO و IEC منتشر شده است. علاوه بر این، اعتبار سنجی بالینی توصیه می شود، و پروتکل های موجود برای اعتبار سنجی بالینی، همه تماس ها را برای دستگاه های خودکار بر علیه جیوه ارزیابی می کند تا دستگاه هایی جایگزین خلق شوند. با این حال استفاده از دستگاه فشارسنج های دیجیتالی و عقربه ای می تواند بسیار مطمعن باشد.
دستگاه سی تی اسکن از دیگر تجهیزات پزشکی پر کاربرد میباشد سی.تی.اسکن قادر است تصویر را برای ما برش بزند. در قدیم با گرفتن عکس از یک پرتقال فقط قادر بودیم سطح روی آن را ببینیم اما امروزه سی. تی. اسکن طوری عمل میکند که گویی این پرتقال را با چاقو در برشهای نازک بریده باشیم بنابراین میتوانیم درون پرتقال و مشکلات احتمالی آن را ببینیم. با استفاده از سی.تی.اسکن میتوان اطلاعات بیشتری از ماهیت بافتها و عملکرد و جزئیات آنها داشته باشیم. با کمک تزریق ماده حاجب نیز میتوان حتی عروق را در سی.تی.اسکن بررسی كرد.
خوشبختانه مکانیسمهای دفاعی موجود در جو زمین و بدن انسان اثرات این پرتوها را خنثی میکند. اثرات احتمالی اشعه ممکن است به صورت سرطان یا اختلالات ژنتیک ظاهر شود. اما میزان اشعهای که در پزشکی استفاده میشود در خیلی از موارد به خصوص در سنین بالا اثر سوئی برای فرد ندارد. آنچه ما را نگران میکند تاثیر احتمالی اشعه بر ژنتیک و سلولهای (تخمکها و اسپرمها) است. این اشعه ممکن است بر این سلولها تاثیر سوء بگذارد و باعث ایجاد اشکال در نسل انسان شود.
درونبین یا آندوسکوپ (به انگلیسی: Endoscope) از دیگر تجهیزات پزشکی و ابزاری برای معاینه داخل مجراها و حفرههای بدن است.
این ابزار لولهای شکل بوده در سرش دارای منبع نور، آینه و اغلب دوربین و ابزار بافتبرداری میباشد. به صورت متداول آندوسکوپ به وسیلهای گفته میشود که از داخل مری وارد معده میشود و برای درون بینی قسمتهای فوقانی دستگاه گوارش به کار میرود، برای دیدن رکتوم و روده بزرگ از کولون سکوپ و برای دیدن برونشها از برونکوپ استفاده میشود. گاه از اندوسکوپ بجز برای دیدن برای کاربردهای دیگر مانند نونه برداری، برداشتن پولیپ و کوتر عروق خونریزی دهنده حتی لیزر توده سرطانی استفاده میشود.
دانشمندان در دانشگاه چینی هنگ کنگ دستگاهی به مراتب بهتر برای معاینه، آزاد کردن نانورباتهای تحویل دارو یا نمونهبرداری از بافتهای دستگاه گوارش توسعه دادهاند. این آندوسکوپ میتواند با کمترین میزان درد و ناراحتی برای بیماران، کل روده باریک را در عرض 30 دقیقه معاینه کند. این وسیله توسط میدان مغناطیسی از خارج بدن کنترل میشود.
دستگاه مکش یا به انگلیسی ساکشن (به انگلیسی: Suction) دستگاهی که توسط پمپ مکش و با ایجاد خلاء باعث ایجاد فشار منفی شده و هوا و مایعات را به درون میکشد. این دستگاه برای جمعآوری ترشحات و خونابهها در ناحیه جراحی برای دادن دید بهتر، مورد استفاده قرار میگیرد.
برداشتن سریع محلولهای شستشو از ناحیه زخم.
این دستگاه دارای دو مدل ساکشن مرکزی و پرتابل میباشد.
سایت شهر24 مرجع آگهی رایگان شما
باندهای گچی نوعیاز بانداژها هستند که بیشتر در مورد شکستگی ها و یا مواردی کاربرد دارند که محل آسیب دیدگی نیاز به ثابت بودن و عدم تحرک دارد. این نوع باندها در انواع و حتی رنگ های گوناگونی موجود هستند. در ادامه تصاویری از این نوع باند ها را مشاهده نمایید.
برای ثبت اگهی رایگان به سایت شهر24مراجه کنید
انواع
فشارسنج جیوهای: این نوع فشارسنج مهمترین استاندارد اندازهگیری فشارخون شناخته میشود. در این دستگاهها، یک ستون جیوه مثل دستگاه دماسنج وجود دارد که فشار را نشان میدهد. احتمالِ درست کار نکردن این دستگاه خیلی کم است. ستون جیوه تنها چیزی است که در آن حرکت میکند. هنگام خواندن فشار، باید به اعدادی دقت شود که در دو طرف ستون جیوه ارائه شدهاند. بااینحال، استفاده از فشارسنج جیوهای رو به کاهش است، چون جیوه سمّی است و میتواند محیط را آلوده کند.
فشارسنج عقربهای بعضی از دستگاههای فشارسنج عقربهای هستند. فشارسنج عقربهای وسیلهای است فنردار که با استفاده از فشار هوا عقربهای را روی صفحهٔ مدرّجی حرکت میدهد که هر درجهٔ آن نشانگر یک میلیمتر جیوه است. این نوع فشارسنج ارزان و حملش نسبت به نوع جیوهای راحتتر است.
فشارسنج دیجیتال: فشارسنج های دیجیتال به دو مدل مچی و بازوئی تقسیم می شوند، از نظر دقت فشارسنج های بازوئی گزینه بهتری هستند. ازآنجاکه در موارد نادر دستگاههای دیجیتالی و خودکار فشارخون را اشتباه محاسبه میکنند، همیشه ترجیح داده میشود که از فشارسنج جیوهای استفاده شود و استفاده از دستگاههای دیجیتالی تنها برای بیمارانی توصیه میشود که توانایی استفاده از این وسایل استاندارد را ندارند.
استفاده برای جلوگیری از خونریزی
از بازوبند فشارخون نیز میتوان برای جلوگیری از خونریزی سرخرگیِ دست یا پا بهجای شریانبند استفاده کرد. بازوبند را کمی بالاتر از محل زخم (بین زخم و قلب) قرار دهید و تا حدی آن را باد کنید که خونریزی را متوقف کند. معمولاً میزان فشار لازم برای این کار در افرادی که فشارخون طبیعی دارند mmHg ۱۵۰ (میلیمتر جیوه) است.
پس از کنترل خونریزی، پانسمان روی زخم را برندارید. بازوبند را میتوانید به مدت ۳۰ دقیقه یا بیشتر هم در محل نگه دارید. فقط باید کاملاً مراقب باشید که در این حین، فشار بازوبند کم نشود. استفاده از این وسیله احتمالاً تنها راه کنترل خونریزی در مصدومینی است که در وسیلهٔ نقلیهٔ لهشده و تصادفی گیر کردهاند. از این وسیله نیز میتوان پس از کاربرد پانسمان فشاردهنده استفاده کرد.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24مراجه کنید
گوشی پزشکی یا استِتوسکوپ (نام علمی: Stethoscope) وسیلهای است که میتوان صداهای داخلی و ضعیف قسمتهای مختلف بدن را با آن تقویت کرد و بدون آنکه لازم باشد سر خود را روی شکم یا سینه بیمار بگذاریم معاینه را انجام داد. گوشی معمولاً برای سمع (در زبان عام معاینه) قلب، ریه و گاه شکم به کار میرود.
گوشی پزشکی سه قسمت اصلی دارد. قسمت اول گوشی روی بدن فرد قرار میگیرد و پرده دیافراگم یا قسمت زنگولهای آن ارتعاشات بدن را تبدیل به ارتعاشات صوتی کرده و کمی تشدید مینماید. سپس صوت حاصل وارد لوله یا لولههای هدایتکننده صدا شده و در نهایت از طریق گوشیهای مخصوصی وارد گوش پزشک میگردد. گوشیهای پزشکی انواع گوناگونی دارند. قسمت دیافراگمی گوشی (که سطح بیشتری دارد) به صورت معمول برای گوش دادن صداهای مختلف بدن به کار میرود.
قسمت زنگولهای (به نام bell) که عملاً پردهای ندارد فقط در مواردی به کار میرود که صدای آن اندام از بمی خاصی برخوردار است و باید با استفاده از قسمت زنگولهای این کیفیت را تشدید کرد.
در سال ۱۸۱۶ میلادی، یک پزشک فرانسوی به نام رنه لاینک یک گوشی پزشکی (استتوسکوپ) چوبی را ساخت، این وسیله در آن زمان فقط یک دهانه برای قرار گرفتن روی گوش داشت و قسمتی از آن که روی سینه بیمار قرار میگرفت، ابعاد بزرگی داشت.
دماسنج طبی برای سنجش دمای بدن بیماران به کار میرود. معمولاً این دماسنج دارای مخزن جیوه و استوانه شیشهای مدرج است که از ۳۵ تا ۴۲ درجه بندی شدهاست (در مقیاس سلسیوس). دماسنج در زیر زبان، زیر بغل یا مقعد قرار میگیرد. البته سنجش دمای بیمار از پیشانی یا پرده صماخ نیز قابل انجام است. امروزه از دماسنجهای دیجیتال نیز استفاده میشود.
دمای رکتوم نزدیکترین دما به دمای مرکزی بدن است.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24مراجه کنید
افتالموسکوپ (به انگلیسی: Ophthalmoscopy یا funduscopy یا fundoscopy) ابزاری است که برای معاینه چشم بکار میرود. برای ارزیابی سلامت شبکیه و زجاجیه چشم، افتالموسکوپ ابزاری بسیار مهم محسوب میشود. در معاینه ته چشم با افتالموسکوپ، تورم دیسک اپتیک یا papilledema به ویژه در بیماران مبتلا به سردرد، علامتی کلیدی بهشمار میآید. این علامت میتواند نشانگر افزایش در فشار درون جمجمه (ICP) به دلیل عواملی چون ازدیاد غیرعادی مایع درون مغزی، افزایش خوش خیم فشار درون جمجمه، یا تومور مغز باشد. معاینات منظم چشم به وسیلهٔ افتالموسکوپ در بیماران مبتلا به دیابت (هر ۶ ماه تا ۱ سال) برای تشخیص زودهنگام رتینوپاتی دیابتی اهمیت خاصی دارد.
در فشار خون بالای شریانی، تغییرات شبکیه چشم در اثرفشار خون بالا میتواند نشانگرتغییرات مشابه در عروق مغزی بوده و در پیشبینی حوادث عروق مغزی (سکته مغزی ) بکار آید.
اختراع افتالموسکوپ (دستگاه معاينه چشم)، توسط علي بن عيسي کحال که مشاهده و معاينه شبکيه چشم را امکان پذير ساخت، انقلابي در چشم پزشکي اروپا به وجود آورد. اگر چه افتالموسکوپ در ابتدا در سال ۱۸۴۷ توسط چارلز ببیج اختراع شد، اهمیت آن تا سال ۱۸۵۱، هنگامی که توسط هرمان فون هلمهولتز دوباره و بهطور مستقل اختراع گردید، نا شناخته باقی ماند. در سال ۱۹۱۵، جاش ذیل و جان پالومبو اولین افتالموسکوپ قابل حمل در دست با قابلیت نوردهی مستقیم را اختراع کردند . این ابزار، پیشگام افتالموسکوپهایی محسوب میشود که هماکنون توسط پزشکان در سراسر جهان استفاده میگردند. شرکت Welch Allyn بر پایه این اختراع بنیان نهاده شد.
دو نوع عمده افتالموسکوپ وجود دارد :
همانطور که میدانید زمانی که دندان ها دچار پوسیدگی می شوند باید قسمت های پوسیده دندان برداشته شود و با مواد ترمیمی جایگزین شود. مواد ترمیمی برای پرکردن دندان دارای انواع مختلفی می باشند از جمله کامپوزیت، آمالگام، سرامیک، طلا و… که دندانپزشک با توجه به موقعیت دندان و شرایط یکی از این مواد را انتخاب می کند.
از بین موادهایی که نام بردیم کامپوزیت ها باید توسط دستگاه لایت کیور به آن ها نور تابانده شود تا در دندان خشک شوند.
آمالگام سالیان سال به عنوان تنها ماده پرکننده دندان استفاده می شد که رنگ تیره ای هم داشت اما امروزه مواد دیگری نیز مانند کامپوزیت برای این کار استفاده می شوند و به دلیل این که همرنگ دندان ها می باشند از محبوبیت زیادی برخوردارند کامپوزیت بیشتر برای دندان های جلویی که بیشتر در دید هستند استفاده می شود.
کامپوزیت هایی که امروزه پزشکان برای بیماران استفاده می کنند حالت خمیری شکلی دارند که کامپوزیت های نوری نیز نامیده می شوند چرا که با تابش نور به آنها شروع به سفت شدن می کنند.
کامپوزیت ها ازموادی به نام مونومر تشکیل شده اند که این مونومر ها در حضور نور سفت شده و تبدیل به ماده ای سخت به نام پلیمر می شوند. کامپوزیت ها رنگ های متفاوتی هم دارند که دندانپزشک نزدیک ترین رنگ به دندان بیمار را برای کار انتخاب می کند.
دندانپزشک می تواند کامپوزیت های خمیری شکل را در داخل دندان تراش داده شده قرار دهد و براحتی شکل مورد نظر به آن بدهد سپس توسط دستگاهی به نام لایت کیور نور مورد نیاز را به آن بتاباند تا پلیمریزه و سخت شود
عده ای به اشتباه فکر می کنند نوری که برای این کار استفاده می شود لیزر یا اشعه ماورای بنفش است در صورتی که این نور همان طیف آبی نور مرئی می باشد.
این نور توانایی نفوذ به حدود دو میلیمتر از کامپوزیت را دارد بنابراین دندانپزشک باید کامپوزیت را لایه ای در دندان قرار دهد و هر بار به مدت 20-30 ثانیه با دستگاه لایت کیور نور را به مواد بتاباند تا مواد سخت شوند در غیر این صورت احتمال شکستگی و تغییر رنگ مواد وجود دارد.
دندانپزشک بعد از سفت شدن کامپوزیت با برس ها و ابزار مخصوصی سطح کامپوزیت را تراش می دهد تا براق و زیبا شود.
به عنوان یکی از مزایای کامپوزیت می توان به این موضوع اشاره کرد که کامپوزیت قابلیت چسبیدن به نسج دندان را دارد و نیازی نیست دندانپزشک خیلی زیاد دندان را تراش دهد ولی در آمالگام تراش بیشتری از نسج دندان لازم است تا ترمیم از دندان جدا نشود، بنابراین با کامپوزیت بخش بیشتری از دندان حفظ خواهد شد.
کاربرد کامپوزیت فقط در ترمیم پوسیدگی ها نیست و در موارد دیگری از جمله پر کردن فاصله های بین دندان ها، ترمیم شکستگی دندان های جلویی، اصلاح شکل دندان های بدفرم و در ارتودنسی برای چسباندن سیم های ارتودنسی ثابت کاربرد دارد.
نکته مهمی که در هنگام کار با کامپوزیت وجود دارد این است که دندانی که قرار است با کامپوزیت پر شود باید کاملا خشک باشد تا نهایت چسبندگی کامپوزیت با دندان صورت بگیرد دندانپزشک با استفاده از پنبه و ساکشن های قوی این کار را انجام می دهد.
همانطور که گفتیم کامپوزیت بیشتر در دندان های جلویی کاربرد دارد آن هم به دلیل رنگ آن می باشد که مشابه رنگ دندان است و برای دندان های خلفی از آمالگام بیشتر استفاده می شود زیرا دیرتر دچار سایش و تخریب می شوند.
البته امروزه کامپوزیت های با استحکام و استقامت بیشتری به بازار آمده اند که برای دندان های خلفی هم می توان استفاده کرد اما باز هم استحکام آنها به پای آمالگام نمی رسد.
ترمیم های کامپوزیتی خود را هرسال باید به دندانپزشکتان نشان دهید تا در صورت نقص در ترمیم دندان مجددا توسط دندانپزشک ترمیم شود تا مجددا دچار پوسیدگی نشود.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.
گازهای طبی به گازهایی گفته می شود که در بیمارستان ها و مراکز درمانی جهت درمان مستقیم بیماران و یا انجام اقدامات لازم برای کمک به درمان آن ها مورد استفاده قرار می گیرد. از جمله مهم ترین گازهای طبی می توان به گاز اکسیژن، گاز نیتروس اکساید و گاز نیتروژن اشاره کرد. در گازهای طبی میزان خلوص گازها بسیار مهم است و گازهایی که در بخش طبی مورد استفاده قرار می گیرد به ویژه گازهایی که به طور مستقیم بر سلامت بیمار اثر می گذارد بایستی با دقت ویژه ای تولید و به مصرف رسانده شوند.
شاید بتوان گفت که گاز اکسیژن مهم ترین گاز جهت ادامه حیات روی کره زمین است. به طوری که بدون گاز اکسیژن هیچ انسان و حیوانی نمی تواند بیش از چند دقیقه زنده بماند. جو زمین در حال حاضر حدود 78 درصد گاز نیتروژن و 21 درصد گاز اکسیژن دارد و این درصد اکسیژن در هوا برای تنفس و ادامه حیات همه موجودات زنده لازم و کافی است. البته لازم به ذکر است که جو اولیه زمین حدود 40 درصد گاز اکسیژن داشت ولی بعدها به دلیل تغییرات جوی کره زمین این میزان به نصف کاهش پیدا کرد. در حال حاضر مهم ترین کاربرد گاز اکسیژن برای تنفس و ادامه یافتن حیات است.
اکسیژن یکی از فراوان ترین عناصر موجود در جهان است. بدن ما نیاز به مقدار مشخصی از جریان اکسیژن در خون دارد تا بتواند به طور موثر سلول ها، ارگان ها و بافت ها را تغذیه کند. گاهی اوقات دستگاه تنفسی و شرایط بدن به گونه ای تغییر می کند که بدن دیگر نمی تواند با تنفس هوای محیط که دارای 21 درصد گاز اکسیژن است میزان اکسیژن لازم برای سلول هایش را فراهم سازد. در چنین مواقعی فرد با علائم کمبود اکسیژن مواجه خواهد شد. زمانی که میزان اکسیژن خون به زیر مقدار نرمال افت می کند. شرایطی ایجاد می شود که به آن هیپوکسی یا هیپوکسمی (کمبود اکسیژن) گفته می شود. هیپوکسی می تواند حاد باشد و به دلیل شرایط اورژانسی یا مزمن، که در طول زمان به دلیل مشکلات سلامتی بلند مدت مثل بیماری مزمن ریوی ایجاد می شود، اتفاق بیفتد. برای رفع آن بیمار نیاز به مصرف گاز اکسیژن اضافی دارد که به آن اکسیژن تراپی می گویند.
هیپوکسی دلیل اصلی تجویز اکسیژن تراپی برای بیماران دچار انسدادهای مزمن ریوی است. اما بسیاری از مردم ممکن است ندانند که دچار هیپوکسمی هستند مگر اینکه به دلایل دیگر متوجه شوند. هیپوکسمی همراه با بیماری مزمن انسداد ریوی منجر به کاهش کیفیت زندگی، اختلال در عملکرد ماهیچه های اسکلتی، کاهش تحمل در ورزش و یک خطر فزاینده ای از مرگ می شود. بنابراین بیماران دچار انسداد ریوی مزمن یا بیماری های مزمن دیگر که فرد را در خطر بالاتری برای هیپوکسی قرار می دهد لازم است که علائم کمبود اکسیژن را در بدن شناسایی کرده و به موقع جهت رفع آن اقدام نمایند. علایم کمبود اکسیژن در بدن بسته به شدت آن فرق می کند. برخی از این علائم عبارتند از: گیجی، سر درد، تنگی نفس، تنفس سریع، سر گیجه، سرگردانی و حس خفگی، عدم تعادل، ضربان قلب سریع، فشار خون بالا، اختلالات بینایی و .
بعد از اینکه پزشک کمبود اکسیژن را در بدن بیمار تشخیص داد مصرف گاز اکسیژن را همانند دارو در مدت زمان مشخص و به میزان مشخص تجویز می کند. گاز اکسیژن تجویز شده یک منبع گاز اضافی بر میزان اکسیژن موجود در هوا است که بیماری که دچار هیپوکسمی شده و بدنش به هر دلیلی نمی تواند میزان اکسیژن مورد نیاز خود را تامین کند کمک می کند. گاز اکسیژن کمک تنفسی با روش های خاصی مثل غربال گری های مولکولی از هوا تغلیظ می شود و در سیلندرهای اکسیژن ذخیره شده و جهت تنفس ارائه می گردد.
با وجود اینکه اکسیژن مایه حیات است و نبود آن زندگی را با خطرات جدی مواجه می سازد. اگر مصرف آن از مقدار مشخصی کند هم خطر آفرین خواهد بود و می تواند منجر به مسمومیت های اکسیژنی شود. مسمومیت اکسیژنی در شرایطی ایجاد می شود که مقدار مشخص و بیش از اندازه ای از گاز اکسیژن در یک مدت زمان مشخص وارد بدن شود. گاز اکسیژن در بدن تولید رادیکال آزاد می کند که وقتی وارد ریه می شود ریه به طور طبیعی دارای آنتی اکسیدان هایی است که می تواند مقادیر بیش از حد گاز اکسیژن را خنثی کند اما با این حال وقتی میزان این رادیکال های آزاد از حدی فراتر رود دیگر آنتی اکسیدان های ریه نمی توانند با آن مقابله نموده و این رادیکال ها در مرحله اول به ریه آسیب می زند و منجر به تنگی نفس، خستگی، سرفه و ضعف می شود. اگر اکسیژن تراپی متوقف شود علائم ظرف چند ساعت فروکش می کند. اما در صورت ادامه پیدا کردن اکسیژن تراپی با دز بالا و زمان طولانی آسیب جدی به سلول های عصبی مرکزی و بینایی وارد خواهد آمد که بعضا برخی از آن ها بازگشت پذیر نیستند.
بنابراین با توجه به حساسیتی که میزان اکسیژن در بدن دارد حتما بایستی در وهله اول به علائم کمبود اکسیژن در بدن توجه شود و در صورت تایید ابتلا به هیپوکسمی، پزشک بایستی میزان دقیق مصرف اکسیژن و مدت زمان مصرف آن را تجویز نماید. آن گاه نسبت به سیلندر اکسیژن طبی اقدام شود. اکسیژن های طبی به روش غربال گری مولکولی توسط دستگاه های اکسیژن ساز صنعتی در ایران تولید شده و در کپسول های اکسیژن پزشکی ذخیره می شوند. آنگاه این کپسول های اکسیژن که در ابعاد مختلف 2 لیتری، 5 لیتری، 10 لیتری، 20 لیتری و 40 لیتری وجود دارد جهت مصرف روانه بازار تجهیزات پزشکی خواهد شد.
ویژگی ها | |
---|---|
خلوص گاز: | 90% تا 99.95% |
رنگ کپسول: | سفید |
سایز کپسول : | 2.5 لیتری، 5 لیتری، 10 لیتری، 20 لیتری و 40 لیتری |
فشار گاز: | 110 تا 150 بار |
کشور مبدا: | ایران |
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.
ویژگی ها | |
---|---|
ارتفاع کپسول (سانتی متر): | 35 |
حجم کپسول (لیتر): | 2 |
رنگ کپسول : | آبی، سفید |
فشار کاری کپسول: | 110 |
قطر کپسول (سانتی متر): | 11 |
وزن کپسول (کیلوگرم): | 5.8 |
استاندارد کپسول: | ISO9809 |
کپسول فولادی 2 لیتری سفید رنگ مخصوص گاز اکسیژن است. در حالت کلی کپسول های فولادی سفید رنگ نشانگر گاز اکسیژن طبی هستند و کپسول اکسیژن 2 لیتری که در بازار به کپسول اکسیژن همراه یا پرتابل معروف است کوچکترین سایز آن است ( البته لازم به ذکر است که سیلندرهای اکسیژن 1 لیتری هم که مخصوص پک های امداد است وجود دارد). این سیلندرها اندازه کوچکی دارند و می توان به راحتی آن ها در کوله پشتی های مخصوص حمل کرد. به دلیل همین ویژگی معمولا به صورت همراه استفاده می شود. کاربرد این سیلندرها تنها به پزشکی محدود نمی شود و گاهی کوهنوردان در ارتفاع های بالا همراه خود می برند تا با کمبود های اکسیژنی ناشی از ارتفاع مقابله کنند.
سیلندرهای 2 لیتری از آلیاژ فولاد با متوسط درصد کربن 0.35% ساخته شده اند که به دلیل وجود مقدار منگنز بالا (1.4%) در آن با عنوان فولاد منگنزی هم شناخته می شوند. عنصر مهم دیگر موجود در آن Si است همین طور گوگرد، فسفر، کروم و برخی عناصر دیگر هم در آن وجود دارد که استحکام فشاری قابل قبولی به آلیاژ جهت تحمل فشارهای بالای گاز می دهد. نهایت فشار قابل تحمل این سیلندرها 450 بار است در حالی که فشار کاری آن ها نیز 100 تا 150 بار می باشد.
گاز اکسیژن موجود در این سیلندرها برای مصارف تنفسی استفاده می شود و تحت فشارهای بسیار بالا در سیلندرهای اکسیژن ذخیره می شود. بعد از مصرف می توانید مجدد آن را پر کنید و این روند ادامه دارد. تنها مشکلی که در این کپسول ها وجود دارد این است که خیلی سریع تر از کپسول های بزرگتر خالی می شود و یک کپسول 110 بار در نرخ جریان 5 لیتر بر دقیقه حدود 40 دقیقه اکسیژن رسانی انجام می دهد.
کپسول 2 لیتری فولادی همراه به دو صورت عرضه می شود. یک مدل آن همانند سایر سیلندرها دارای شیر ساده است و مدل بعدی با مانومتر، نازل اکسیژن، کوله پشتی و رابط و آچار شارژ عرضه می شود. این کپسول های کوچک را به کمک رابط شارژ می توان با کپسول های اکسیژن بزرگتر شارژ کرد. وزن این سیلندرها حدود 5.5 کیلوگرم است.
لازم به ذکر است که کپسول اکسیژن 2 لیتری ممکن است همیشه به رنگ سفید نباشد و گاهی اوقات به رنگ آبی و یا سبز هم عرضه می شود. این کپسول ها در بازار با عنوان کپسول های اکسیژن 2.5 لیتری هم معروف است.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.
مانومتر اکسیژن bluer یک مانومتر اکسیژن پزشکی است که برای تنفس گاز اکسیژن از درون کپسول اکسیژن کاربرد دارد. جنس این مانومتر از آلیاژ برنج است که یکی از بهترین مواد اولیه برای ساخت مانومترهاست و طراحی زیبایی دارد. دارای یک لیوان مرطوب کننده جهت مرطوب ساختن اکسیژن تنفسی بیمار است. این لیوان نشکن است و به راحتی از طریق یک مهره فلز به مانومتر متصل می شود.
دقت کنید که در گیج عقربه ای مانومتر سه قسمت رنگی آبی، زرد و قرمز وجود دارد که نشان دهنده میزان کاهش اکسیژن است. قرار گرفتن عقربه در محدوده آبی به این معنا است که هنوز هم میزان کافی از اکسیژن برای تنفس دارید. منطقه زرد نشان می دهد که محتویات اکسیژن درون کپسول در حال کاهش است و قرار گرفتن عقربه در محدوده قرمز نشان از خالی شدن و نیاز به پر شدن مجدد کپسول دارد.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.
ویژگی ها | |
---|---|
ارتفاع کپسول (سانتی متر): | 45 |
حجم کپسول (لیتر): | 5 |
رنگ کپسول : | سفید |
فشار کاری کپسول: | 110-150 |
قطر کپسول (سانتی متر): | 14 |
وزن کپسول (کیلوگرم): | 7.8 |
استاندارد کپسول: | ISO9809 |
کپسول اکسیژن 5 لیتری کپسول همراه دیگری است که قابلیت های پرتابل بودن و حمل و نقل آن کمتر از سیلندرهای اکسیژن 2 لیتری است. سیلندر 5 لیتری اکسیژن در حقیقت دومین سایز در کپسول های اکسیژن پزشکی است و معمولا می تواند در وسایل نقلیه از آن استفاده کرد. به دلیل حجیم و سنگین بودن همراه داشتن آن چندان ساده نیست.
سیلندر اکسیژن 5 لیتری از آلیاژ فولادی مقاومی که محتوی میزان متوسطی عنصر کربن (0.35%)، منگنز (1.4%) و سیلیسیم (0.22%) به عنوان عناصر آلیاژی اصلی و حدود 8 عنصر دیگر به مقدار بسیار کم در آن وجود دارد. ضخامت این کپسول های فولادی بیشتر از 4 میلی متر است و فشارهای بسیار بالایی را تا 450 بار می تواند تحمل کند. در صورتی که فشار کاری این سیلندرها در داخل کشور که به مصارف پزشکی و طبی می رسد حدود 100 تا 150 بار است که کمتر از یک سوم تحمل سیلندر است. این به این معنی است که ایمنی سیلندرهای اکسیژن پر فشار کاملا قطعی و مطمئن است. یک کپسول 5 لیتری در فشار 150 بار حدود 750 لیتر گاز را به صورت فشرده در خود ذخیره می کند.
گاز اکسیژن طبی با خلوص بالای 90 درصد در این سیلندرهای 5 لیتری ذخیره می شود و بیمار به راحتی می تواند در منزل و یا در وسیله نقلیه از گاز اکسیژن تنفس کند. وزن این کپسول حدود 9 کیلوگرم است. برخی از مدل های آن در قسمت شیر کپسول دارای کلاهک هستند و برخی از مدل ها نیز دارای دسته ای هستند که حمل و نقل سیلندر را آسان می سازد. با این وجود آن ها هیچ تفاوتی در جنس و کارایی ندارند.
دقت کنید که گاز اکسیژن موجود در کپسول به شدت اشتعال زا است و نباید دهانه شیر سیلندر به روغن یا گریس آغشته شود و یا شعله بازی در مسیر گاز قرار گیرد.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.
اکسیژناسیون غشایی برون پیکری (به انگلیسی: Extracorporeal membrane oxygenation)[۱] در مراقبتهای ویژه پزشکی، اکسیژناسیون غشایی برون پیکری یا حمایت حیاتی برون پیکری (extracorporeal life support) تکنیکی است که برای فراهم ساختن حمایت قلبی و تنفسی خارج از بدن با هدف احیای قلبی-تنفسی فردی که سیستم گردش خون و تنفس وی نمیتواند اکسیژن کافی برای ادامه حیات را فراهم کند به کار میرود. این دستگاه به جای قلب و ریه بیمار در خارج از بدن کار میکند.[۲][۳]
امروزه اکمو در بیمارستانهای ایران نیز به کار میرود. کاربردهای گوناگون اکمو در افرادی که دچار بیمارهای قلبی هستند شامل مواردی چون اختلال عملکرد قلب بعد از جراحیهای قلبی یا پیوند قلب، نارسایی قلبی به دنبال میوکاردیت یا سندرم کرونری حاد، شوک کاردیوژنیک و مشکلات شدید ریوی که شرایط همودینامیکی نامناسبی پیدا کردهاند میباشد.[۴][۵] دستگاه اکمو وظایف دو ارگان حیاتی بدن را انجام میدهد و برای بیماران تا زمان بهبودی کامل کاربری دارد.[۲][۶]
روش کار اکمو به این صورت است که خون را از بدن خارج کرده دیاکسید کربن آن را جدا ساخته و گلبولهای سرخ خون را اکسیژنه میکند و سپس خون به داخل بدن بازمیگردد. این کار به دو روش انجام میشود، وریدی-شریانی (VA) و ورید-وریدی (VV).
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.
اکسیژناسیون غشایی برون پیکری (به انگلیسی: Extracorporeal membrane oxygenation)[۱] در مراقبتهای ویژه پزشکی، اکسیژناسیون غشایی برون پیکری یا حمایت حیاتی برون پیکری (extracorporeal life support) تکنیکی است که برای فراهم ساختن حمایت قلبی و تنفسی خارج از بدن با هدف احیای قلبی-تنفسی فردی که سیستم گردش خون و تنفس وی نمیتواند اکسیژن کافی برای ادامه حیات را فراهم کند به کار میرود. این دستگاه به جای قلب و ریه بیمار در خارج از بدن کار میکند.[۲][۳]
امروزه اکمو در بیمارستانهای ایران نیز به کار میرود. کاربردهای گوناگون اکمو در افرادی که دچار بیمارهای قلبی هستند شامل مواردی چون اختلال عملکرد قلب بعد از جراحیهای قلبی یا پیوند قلب، نارسایی قلبی به دنبال میوکاردیت یا سندرم کرونری حاد، شوک کاردیوژنیک و مشکلات شدید ریوی که شرایط همودینامیکی نامناسبی پیدا کردهاند میباشد.[۴][۵] دستگاه اکمو وظایف دو ارگان حیاتی بدن را انجام میدهد و برای بیماران تا زمان بهبودی کامل کاربری دارد.[۲][۶]
روش کار اکمو به این صورت است که خون را از بدن خارج کرده دیاکسید کربن آن را جدا ساخته و گلبولهای سرخ خون را اکسیژنه میکند و سپس خون به داخل بدن بازمیگردد. این کار به دو روش انجام میشود، وریدی-شریانی (VA) و ورید-وریدی (VV).
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.
ویژگی ها | |
---|---|
ارتفاع کپسول (سانتی متر): | 45 |
حجم کپسول (لیتر): | 5 |
رنگ کپسول : | سفید |
فشار کاری کپسول: | 110-150 |
قطر کپسول (سانتی متر): | 14 |
وزن کپسول (کیلوگرم): | 7.8 |
استاندارد کپسول: | ISO9809 |
کپسول اکسیژن 5 لیتری کپسول همراه دیگری است که قابلیت های پرتابل بودن و حمل و نقل آن کمتر از سیلندرهای اکسیژن 2 لیتری است. سیلندر 5 لیتری اکسیژن در حقیقت دومین سایز در کپسول های اکسیژن پزشکی است و معمولا می تواند در وسایل نقلیه از آن استفاده کرد. به دلیل حجیم و سنگین بودن همراه داشتن آن چندان ساده نیست.
سیلندر اکسیژن 5 لیتری از آلیاژ فولادی مقاومی که محتوی میزان متوسطی عنصر کربن (0.35%)، منگنز (1.4%) و سیلیسیم (0.22%) به عنوان عناصر آلیاژی اصلی و حدود 8 عنصر دیگر به مقدار بسیار کم در آن وجود دارد. ضخامت این کپسول های فولادی بیشتر از 4 میلی متر است و فشارهای بسیار بالایی را تا 450 بار می تواند تحمل کند. در صورتی که فشار کاری این سیلندرها در داخل کشور که به مصارف پزشکی و طبی می رسد حدود 100 تا 150 بار است که کمتر از یک سوم تحمل سیلندر است. این به این معنی است که ایمنی سیلندرهای اکسیژن پر فشار کاملا قطعی و مطمئن است. یک کپسول 5 لیتری در فشار 150 بار حدود 750 لیتر گاز را به صورت فشرده در خود ذخیره می کند.
گاز اکسیژن طبی با خلوص بالای 90 درصد در این سیلندرهای 5 لیتری ذخیره می شود و بیمار به راحتی می تواند در منزل و یا در وسیله نقلیه از گاز اکسیژن تنفس کند. وزن این کپسول حدود 9 کیلوگرم است. برخی از مدل های آن در قسمت شیر کپسول دارای کلاهک هستند و برخی از مدل ها نیز دارای دسته ای هستند که حمل و نقل سیلندر را آسان می سازد. با این وجود آن ها هیچ تفاوتی در جنس و کارایی ندارند.
دقت کنید که گاز اکسیژن موجود در کپسول به شدت اشتعال زا است و نباید دهانه شیر سیلندر به روغن یا گریس آغشته شود و یا شعله بازی در مسیر گاز قرار گیرد.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.
مانومتر اکسیژن bluer یک مانومتر اکسیژن پزشکی است که برای تنفس گاز اکسیژن از درون کپسول اکسیژن کاربرد دارد. جنس این مانومتر از آلیاژ برنج است که یکی از بهترین مواد اولیه برای ساخت مانومترهاست و طراحی زیبایی دارد. دارای یک لیوان مرطوب کننده جهت مرطوب ساختن اکسیژن تنفسی بیمار است. این لیوان نشکن است و به راحتی از طریق یک مهره فلز به مانومتر متصل می شود.
دقت کنید که در گیج عقربه ای مانومتر سه قسمت رنگی آبی، زرد و قرمز وجود دارد که نشان دهنده میزان کاهش اکسیژن است. قرار گرفتن عقربه در محدوده آبی به این معنا است که هنوز هم میزان کافی از اکسیژن برای تنفس دارید. منطقه زرد نشان می دهد که محتویات اکسیژن درون کپسول در حال کاهش است و قرار گرفتن عقربه در محدوده قرمز نشان از خالی شدن و نیاز به پر شدن مجدد کپسول دارد.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.
ویژگی ها | |
---|---|
ارتفاع کپسول (سانتی متر): | 35 |
حجم کپسول (لیتر): | 2 |
رنگ کپسول : | آبی، سفید |
فشار کاری کپسول: | 110 |
قطر کپسول (سانتی متر): | 11 |
وزن کپسول (کیلوگرم): | 5.8 |
استاندارد کپسول: | ISO9809 |
کپسول فولادی 2 لیتری سفید رنگ مخصوص گاز اکسیژن است. در حالت کلی کپسول های فولادی سفید رنگ نشانگر گاز اکسیژن طبی هستند و کپسول اکسیژن 2 لیتری که در بازار به کپسول اکسیژن همراه یا پرتابل معروف است کوچکترین سایز آن است ( البته لازم به ذکر است که سیلندرهای اکسیژن 1 لیتری هم که مخصوص پک های امداد است وجود دارد). این سیلندرها اندازه کوچکی دارند و می توان به راحتی آن ها در کوله پشتی های مخصوص حمل کرد. به دلیل همین ویژگی معمولا به صورت همراه استفاده می شود. کاربرد این سیلندرها تنها به پزشکی محدود نمی شود و گاهی کوهنوردان در ارتفاع های بالا همراه خود می برند تا با کمبود های اکسیژنی ناشی از ارتفاع مقابله کنند.
سیلندرهای 2 لیتری از آلیاژ فولاد با متوسط درصد کربن 0.35% ساخته شده اند که به دلیل وجود مقدار منگنز بالا (1.4%) در آن با عنوان فولاد منگنزی هم شناخته می شوند. عنصر مهم دیگر موجود در آن Si است همین طور گوگرد، فسفر، کروم و برخی عناصر دیگر هم در آن وجود دارد که استحکام فشاری قابل قبولی به آلیاژ جهت تحمل فشارهای بالای گاز می دهد. نهایت فشار قابل تحمل این سیلندرها 450 بار است در حالی که فشار کاری آن ها نیز 100 تا 150 بار می باشد.
گاز اکسیژن موجود در این سیلندرها برای مصارف تنفسی استفاده می شود و تحت فشارهای بسیار بالا در سیلندرهای اکسیژن ذخیره می شود. بعد از مصرف می توانید مجدد آن را پر کنید و این روند ادامه دارد. تنها مشکلی که در این کپسول ها وجود دارد این است که خیلی سریع تر از کپسول های بزرگتر خالی می شود و یک کپسول 110 بار در نرخ جریان 5 لیتر بر دقیقه حدود 40 دقیقه اکسیژن رسانی انجام می دهد.
کپسول 2 لیتری فولادی همراه به دو صورت عرضه می شود. یک مدل آن همانند سایر سیلندرها دارای شیر ساده است و مدل بعدی با مانومتر، نازل اکسیژن، کوله پشتی و رابط و آچار شارژ عرضه می شود. این کپسول های کوچک را به کمک رابط شارژ می توان با کپسول های اکسیژن بزرگتر شارژ کرد. وزن این سیلندرها حدود 5.5 کیلوگرم است.
لازم به ذکر است که کپسول اکسیژن 2 لیتری ممکن است همیشه به رنگ سفید نباشد و گاهی اوقات به رنگ آبی و یا سبز هم عرضه می شود. این کپسول ها در بازار با عنوان کپسول های اکسیژن 2.5 لیتری هم معروف است.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.
آینهٔ فرو رفته یا آینهٔ دهانی از ابزارهای بکار رفته در دندانپزشکی است. سر این آینه معمولاً گرد است و بیشتر از شماره ۴ و ۵ این آینه استفاده میکنند. شماره ۲ معمولاً وقتی استفاده میشود که از اندازهای کوچک تر بخواهیم استفاده کنیم بخصوص در مواقعی که در حال کار روی دندانهای عقب باشیم و سد دندانی در دهان باشد. دامنه استفاده این آینه وسیع است. مهمترین مزیتهایش: دادن دید غیر مستقیم به دندانپزشک، تاباندن نور به سطوح مورد نیاز و استغفار بافتهای نرم است.
دید غیر مستقیم در جاهایی از دهان که دیده نمیشوند یا به سختی قابل دیدن هستند، مورد نیاز است. سطوح خلفی (زبانی) دندانهای ماگزیلاری، محلهای مهمی هستند که از آینه دندانپزشکی استفاده میشود. بقیه مناطق دهان را به آسانی با استفاده از این آینه میتوان مشاهده کرد. اگرچه حتی بدون آینه دندانپزشکی هم این سطوح قابل دیدن هستند، مشروط بر اینکه دندانپزشک در وضعیت نامناسب جسمانی خود را قرار دهد. بدون آینه دندانپزشکی، وضیعتهای نامناسب جسمی برای دندانپزشک هر روز ایجاد میشد و باعث بروز دردهای مزمن در ناحیه گردن و کمر میگردید.
مکانهای دیگری نیز در دندان قرار دارد که حتی با وجود نور بالای سر بیمار، باز هم روشن نمیشوند. در این مواقع، از آینه دندانپزشکی برای منع نور به این سطوح استفاده میشود. این آینه همچنین بسیار مفید واقع میشود اگر بهطور همزمان نور را منعکس کند و سطوح غیرقابل دیدن را نیز نمایان سازد.
همچنین از این آینه برای عقب کشیدن بافت مثل گونه و زبان استفاده میشود تا دید بهتری از دندانها بدست آید.
مهندسها هم از آینهٔ دندانپزشکی برای دیدن فضاهای باریک و گوشه کنارها استفاده میکنند. همچنین در آزمایشگاههای لیزر و بینایی هم به صورت مدارم از این آینه استفاده میشود.
آينه دندانپزشكي سانترال
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.
اسامی گچ و آتل برگردان دو کلمه Cast و Splint هستند. هدف اصلی استفاده از گچ یا آتل حمایت از استخوان آسیب دیده، مفصل صدمه دیده و دیگر بافتهای اندام است.
آنها درد و تورم اندام را کاهش داده و موجب کم شدن اسپاسم عضلات میشوند. بیشترین مورد استفاده گچ و آتل در درمان پیچ خوردگی مفاصل و بیحرکت کردن شکستگی ها است.
آتل یا اسپلینت در واقع یک گچ نصفه است، بنابراین در اندامی که احتمال دارد تورم پیدا کند یا تورم آن بیشتر شود از آن استفاده میشود.
یکی از روش های بیحرکت کردن شکستگی بعد از جااندازی آن استفاده از گچ گیری است. نام اصلی و درست این روش Cast است و چون اولین بار از گچ ( این ماده همان گچ ساختمانی است که مواد دیگری را برای بهبود کارکرد به آن اضافه کرده اند) برای این کار استفاده شد در زبان فارسی به گچ گیری معروف شده است.
امروزه در بسیاری از موارد از مواد جدیدتری مانند فایبرگلاس برای Cast استفاده میشود با این حال برای سهولت، ما از عبارت گچ و گچ گیری بجای Cast استفاده میکنیم.
مصطلح است که مثلا گفته میشود پایم را گچ گرفته ام یا دکتر دستم را گچ گیری کرده است.
استفاده از آتل آماده برای ساقاستفاده از آتل گچی
نوارهای فایبرگلاس از جنس بافته ای مخصوصی است که به نوعی رزین آغشته میشود. فایبرگلاس سبک و مقاوم است و خلل و فرج آن بیشتر از گچ است. این خلل و فرج موجب میشوند هوا بهتر به پوست اندام بیمار برسد.
به عبارت دیگر اندام راحت تر تنفس میکند. همچنین فایبرگلاس کمتر از گچ مانع اشعه ایکس است و بهتر میتوان از طریق رادیوگرافی استخوان را از ورای آن دید.
در عوض گچ ارزانتر است و در بعضی مناطق بدن شکل دهی به آن راحت تر است. اندام گچ گرفته را میتوان عکسبرداری کرد و گچ یا فایبرگلاس مانع دیدن استخوان ها با رادیوگرافی نمیشود.
Splint که در زبان فارسی به آن آتل میگویند در واقع یک نوع Cast است که از یک طرف باز است. مثلاً آتل ساق بصورت یک نیم استوانه فقط در پشت ساق قرار میگیرد و جلوی ساق آزاد است.
آتل ممکن است به توسط پزشک با استفاده از گچ یا فایبرگلاس برای بیمار و به اندازه اندام بیمار درست شود و یا ممکن است از آتل های آماده استفاده شود.
آتل های آماده در اندازه های مختلف و از جنس پلاستیک یا مواد دیگری ساخته میشود. این آتل ها را میتوان راحت تر و سریع تر استفاده کرد. همچنین میتوان آنها را با باند های ولکرو که به آن متصل است، سفت و شل کرد و به راحتی آنها را از بدن جدا کرد
مواد اولیه ای که برای درست کردن cast از آن استفاده میشود گچ ( همان ماده اولیه گچ ساختمانی) یا فایبرگلاس است. این مواد معمولا بصورت نوارهای پهنی به عرض های ۲۰-۱۵-۱۰ سانتیمتر و به طول حدود ۲-۱.۵ متر تهیه شده که به دور یک لوله پلاستیکی به اندازه یک مداد پیچیده شده اند.
گچ در واقع سولفات کلسیم نیمه هیدراته است و وقتی با آب ترکیب میشود بطور کامل هیدراته میشود. ترکیب گچ با آب از لحاظ شیمیایی یک واکنش اگزوترمیک Exothermic است یعنی حرارت آزاد میکند به همین علت در حین گچ گیری بیمار احساس میکند اندامش گرم میشود.
گچ را بطور مستفیم و ساده استفاده نمیکنند بلکه نوارهای پارچه ای که بافت شل و بخصوصی داشته و شبیه باند های پانسمان است از قبل در کارخانه سازنده آن، به گچ و بعضی مواد دیگر آغشته شده و بصورت نوارهایی به طول حدود دو متر و عرض های ۲۰-۱۵-۱۰ سانتیمتر درامده و این نوارها را به دور لوله های پلاستیکی پیچانده و بصورت رول در میاورند.
قبل از گچ گیری برای اینکه گچ در تماس مستقیم با پوست بیمار نباشد، همچنین برای ممانعت از چسبیدن گچ به موهای بیمار ابتدا روی اندام را یک جوراب نخی مخصوص بنام استاکینت stockinet میکشند.
گاهی اوقات بجای استفاده از استاکینت روی اندام را با نوار پنبه ای میپوشانند. این نوارهای پنبه ای در واقع شیت های پنبه ای به طول حدود دو متر و عرض ۲۰-۱۰ سانتیمتر و کلفتی چند میلیمتر هستند که آنها را بصورت رول پیچیده اند.
به این رول های پنبه ای ویبریل هم میگویند. وقتی پزشک معالج حدس میزند که ممکن است تورم اندام در گچ بیشتر شود معمولا از ویبریل بیشتری در دور اندام استفاده میکند تا فاصله گچ و پوست بیشتر شده و جا برای تورم احتمالی اندام در زیر گچ وجود داشته باشد.
Cast فایبرگلاس برای درمان ضایعه ساق
ابتدا اندامی که باید گچ گیری شود در وضعیت مناسب قرار گرفته و به توسط همکار پزشک نگه داشته میشود. سپس پزشک معالج رول گچی را مدت کوتاهی در یک لگن محتوی آب قرار میدهد تا گج با آب خیس شود و سپس نوار گچی خیس شده را دورادور اندام میپیچد. پیچاندن گچ به دور اندام نباید با فشار باشد تا اندام زیر گچ تحت فشار قرار نگیرد.
این نوار پس از چند دقیقه سفت و محکم شده و گج یا فایبرگلاس بصورت یک قالب دور تا دور اندام را میگیرد. سفت و محکم شدن کامل نوار گچی به حدود چند شبانه روز و نوار فایبرگلاس به یک ساعت زمان نیاز دارد. در این مدت باید روی گچ پوشانده نشود تا زودتر خشک شود
فایبرگلاس ماده ای است که از آن برای گچ گیری Casting اندام آسیب دیده استفاده میشود. امروزه استفاده از گچ Plaster برای درست کردن این قالب ها بتدریج کمتر شده و جای خود را به فایبرگلاس داده است.
فایبرگلاس یک ماده کامپوزیت Composite بوده که از فیبرهای شیشه و یک رزین تشکیل شده است. این ماده در عین سبکی بسیار مقاوم بوده و به همین علت جانشین مناسبی برای گچ است.
برای استفاده در پزشکی فایبرگلاس بصورت نوارهایی با عرض های متفاوت تهیه میشود و پزشک معالج با پیچاندن این نوارها به دور اندام یک قالب محکم و سبک را در اطراف آن ایجاد میکند.
نوارهای فایبرگلاس در رنگ ها و اندازه های متفاوتی تهیه میشودقالب فایبرگلاس اطراف ساق
منظور از گچ پلاستیکی همان قالب فایبرگلاس است که پزشک در اطراف اندام ایجاد میکند. این قالب ها از قالب های گچی معمولی سبک تر و مقاوم تر هستند. خلل و فرج بیشتر داشته و اجازه میدهند هوا بهتر به پوست اندام برسد. مانع عبور اشعه ایکس نمیشوند و میتوان در حالیکه در اطراف اندام قرار دارند از آن اندام رادیوگرافی به عمل آورد.
مشکل نوارهای فایبرگلاس برای تهیه قالب، یکی گرانی آن در مقایسه با گچ و دیگری مشکل بودن شکل دهی به آن در بعضی مناطق بدن است. با این وجود به علت منافع زیاد آن در عمل و بتدریج فایبرگلاس جای گچ را در تهیه قالب های اطراف اندام میگیرد.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.
چهار نوع اصلی از زانوبند وجود دارد:
آستینهای زانو رایجترین نوع این زانوبندها میباشد که توسط ورزشکاران در سراسر دنیا مورد استفاده قرار میگیرد.
آستینهای زانو در واقع زانوبند یا بریس زانو نیستند و از خیلی جهات با آن متفاوت هستند. آستین زانو حمایت کمی را برای مفصل زانو تأمین می نماید و در اصل برای محافظت از زانو در برابر آسیبدیدگیهای احتمالی در آینده و یا کاهش خطر مصدومیت طراحی شده است. آستین زانو به طور خاص برای افرادی مناسب است که زانوهای آنها روزانه تحت فشار کاری زیاد قرار میگیرد. اما زانوبند طبی و بریس زانو به طور اختصاصی به منظور محافظت از زانویی که قبلاً دچار آسیبدیدگی شده است و یا جلوگیری از تشدید آسیبدیدگیهای قبلی، طراحی شده و مورد استفاده قرار میگیرد.
آستینهای زانو معمولاً از جنس پارچههای پلاستیکی دارای قابلیت کشسانی (نئوپرن) ساخته میشوند و در اصل در زمان استفاده بر روی مفصل زانو کشیده میشوند. مدلهای تخصصیتر این آستینها باعث گرم شدن زانو، کاهش تحرک کشکک (راهکاری برای حمایت مکانیکی از مفصل زانو) و افزایش گیرایی عصبی ماهیچهها می شود.
آستینهای زانو همچنین باعث تأمین فشار مفیدی بر روی ناحیه زانو میشوند که این فشار منجر به افزایش جریان خون و کاهش درد زانو هم در زمان فعالیت و هم بعد از پایان آن میگردد. در واقع، فشردهسازی همزمان با افزایش گردش خون به معنی بهبودی سریعتر یک مصدومیت میباشد. استفاده از آستین زانو منجر به کاهش درد و ورم زانو در زمان انجام فعالیتهای سنگین و نیز بعد از انجام این فعالیتها می شود.
لازم به ذکر است که بین زانوبندها و آستینهای زانو یک تفاوت اساسی وجود دارد. زانوبندهای طبی به عنوان ابزاری برای حمایت و اتکای قسمت جلو زانو و کشکک عمل میکنند، در حالی که آستین زانو چنین حمایتی را برای رباطهای زانو تأمین نمی نماید. به این ترتیب اگر شما هم دچار ناپایداری مفصل زانو هستید و برای افزایش پایداری یا تثبیت مفصل زانو از آستین زانو استفاده میکنید، باید بدانید که آستین زانو برای این منظور کافی نمی باشد. در واقع استفاده از آستین زانو در این موارد باعث افزایش احتمال ورم زانو و تشدید ناپایداری آن شود، زیرا برای جریان لنفاوی و جریان خون سیاهرگی در مفصل زانو محدودیت ایجاد میکند.
زانوبند طبی چیست؟
هدف از استفاده از زانوبندهای لولادار آن است که از مفصل زانو در برابر نیروهای شدید رو به بیرون یا رو به داخل که بر سمت چپ یا راست زانو وارد میشود و میتواند منجر به آسیب دیدن رباطهای اطراف زانو شود، محافظت کند. زانوبند لولادار چند میله محکم در ساختار خود دارد که در سمت داخل یا خارج زانو قرار میگیرد و به عنوان یک پایدار کننده مفصل عمل میکند. بعضی از انواع این زانوبندها هم مجهز به یک ضامن قفل کننده می باشد که از خم شدن یا صاف شدن بیش از حد زانو جلوگیری مینماید. توجه داشته باشید که زانوبندهای لولاداری که در گاههای متفرقه عرضه میشود، قابل اطمينان نیست و این نوع زانوبند باید حتماً طبق دستور پزشک سفارش داده شده و ساخته گردد.
زانوبندهای پایدار کننده بلافاصله بعد از آسیبدیدگی رباطها و جراحی آنها مورد استفاده قرار میگیرد. این زانوبندها از کشاله ران تا ساق پا را میپوشاند. در ساختار این زانوبندها یک صفحه با شکل مخصوص در قسمت پشت زانو تعبیه شده است که از ران تا ساق پا امتداد دارد. همچنین صفحاتی در دو طرف مفصل زانو وجود دارد که برای حفاظت از رباطهای جانبی تعبیه شده اند.
رباط صلیبی قدامی از حرکت کردن ساق پا به طرف بالا و ساییده شدن آن بر روی سر استخوان ران و نیز از چرخش بیش از حد مفصل زانو جلوگیری میکند. اغلب آسیبدیدگیهایی که برای رباط صلیبی قدامی پیش میآید، در اثر برخورد یا تصادم نیست، بلکه به علت قرار دادن پا بر روی زمین و سپس پیچیدن آن اتفاق میافتد. زانوبندهای رباط صلیب قدامی به گونهای طراحی شدهاند که از چرخش بیش از حد زانو و حرکت استخوان درشت نی به سمت جلو ممانعت کند. این زانوبندها اغلب توسط ورزشکارانی که جراحی رباط صلیبی انجام دادهاند، استفاده میشود. این نوع زانوبند را هم نمیتوان از گاهها تهیه کرد، بلکه باید حتماً مطابق با اندازه و مشخصات زانوی شما توسط پزشک سفارش داده شده و ساخته شود. قبل از سفارش دادن این زانوبند، باید طول پا و قطر قسمتهای مختلف آن به طور دقیق اندازهگیری شود تا زانوبند ساخته شده کاملاً منطبق با زانوی بیمار باشد.
زانوبندهای طبی برای چه منظوری مناسباند؟
درباره این سایت