گازهای طبی

گازهای طبی به گازهایی گفته می شود که در بیمارستان ها و مراکز درمانی جهت درمان مستقیم بیماران و یا انجام اقدامات لازم برای کمک به درمان آن ها مورد استفاده قرار می گیرد. از جمله مهم ترین گازهای طبی می توان به گاز اکسیژن، گاز نیتروس اکساید و گاز نیتروژن اشاره کرد. در گازهای طبی میزان خلوص گازها بسیار مهم است و گازهایی که در بخش طبی مورد استفاده قرار می گیرد  به ویژه گازهایی که به طور مستقیم بر سلامت بیمار اثر می گذارد بایستی با دقت ویژه ای تولید و به مصرف رسانده شوند.

 

گاز اکسیژن پزشکی و طبی

شاید بتوان گفت که گاز اکسیژن مهم ترین گاز جهت ادامه حیات روی کره زمین است. به طوری که بدون گاز اکسیژن هیچ انسان و حیوانی نمی تواند بیش از چند دقیقه زنده بماند. جو زمین در حال حاضر حدود 78 درصد گاز نیتروژن و 21 درصد گاز اکسیژن دارد و این درصد اکسیژن در هوا برای تنفس و ادامه حیات همه موجودات زنده لازم و کافی است. البته لازم به ذکر است که جو اولیه زمین حدود 40 درصد گاز اکسیژن داشت ولی بعدها به دلیل تغییرات جوی کره زمین این میزان به نصف کاهش پیدا کرد. در حال حاضر مهم ترین کاربرد گاز اکسیژن برای تنفس و ادامه یافتن حیات است.

اکسیژن یکی از فراوان ترین عناصر موجود در جهان است. بدن ما نیاز به مقدار مشخصی از جریان اکسیژن در خون دارد تا بتواند به طور موثر سلول ها، ارگان ها و بافت ها را تغذیه کند. گاهی اوقات دستگاه تنفسی و شرایط بدن به گونه ای تغییر می کند که بدن دیگر نمی تواند با تنفس هوای محیط که دارای 21 درصد گاز اکسیژن است میزان اکسیژن لازم برای سلول هایش را فراهم سازد. در چنین مواقعی فرد با علائم کمبود اکسیژن مواجه خواهد شد. زمانی که میزان اکسیژن خون به زیر مقدار نرمال افت می کند. شرایطی ایجاد می شود که به آن هیپوکسی یا هیپوکسمی (کمبود اکسیژن) گفته می شود. هیپوکسی می تواند حاد باشد و به دلیل شرایط اورژانسی یا مزمن، که در طول زمان به دلیل مشکلات سلامتی بلند مدت مثل بیماری مزمن ریوی ایجاد می شود، اتفاق بیفتد. برای رفع آن بیمار نیاز به مصرف گاز اکسیژن اضافی دارد که به آن اکسیژن تراپی می گویند.

هیپوکسی دلیل اصلی تجویز اکسیژن تراپی برای بیماران دچار انسدادهای مزمن ریوی است. اما بسیاری از مردم ممکن است ندانند که دچار هیپوکسمی هستند مگر اینکه به دلایل دیگر متوجه شوند. هیپوکسمی همراه با بیماری مزمن انسداد ریوی منجر به کاهش کیفیت زندگی، اختلال در عملکرد ماهیچه های اسکلتی، کاهش تحمل در ورزش و یک خطر فزاینده ای از مرگ می شود. بنابراین بیماران دچار انسداد ریوی مزمن یا بیماری های مزمن دیگر که فرد را در خطر بالاتری برای هیپوکسی قرار می دهد لازم است که علائم کمبود اکسیژن را در بدن شناسایی کرده و به موقع جهت رفع آن اقدام نمایند. علایم کمبود اکسیژن در بدن بسته به شدت آن فرق می کند. برخی از این علائم عبارتند از: گیجی، سر درد، تنگی نفس، تنفس سریع، سر گیجه، سرگردانی و حس خفگی، عدم تعادل، ضربان قلب سریع، فشار خون بالا، اختلالات بینایی و .

بعد از اینکه پزشک کمبود اکسیژن را در بدن بیمار تشخیص داد مصرف گاز اکسیژن را همانند دارو در مدت زمان مشخص و به میزان مشخص تجویز می کند. گاز اکسیژن تجویز شده یک منبع گاز اضافی بر میزان اکسیژن موجود در هوا است که بیماری که دچار هیپوکسمی شده و بدنش به هر دلیلی نمی تواند میزان اکسیژن مورد نیاز خود را تامین کند کمک می کند. گاز اکسیژن کمک تنفسی با روش های خاصی مثل غربال گری های مولکولی از هوا تغلیظ می شود و در سیلندرهای اکسیژن ذخیره شده و جهت تنفس ارائه می گردد.

با وجود اینکه اکسیژن مایه حیات است و نبود آن زندگی را با خطرات جدی مواجه می سازد. اگر مصرف آن از مقدار مشخصی کند هم خطر آفرین خواهد بود و می تواند منجر به مسمومیت های اکسیژنی شود. مسمومیت اکسیژنی در شرایطی ایجاد می شود که مقدار مشخص و بیش از اندازه ای از گاز اکسیژن در یک مدت زمان مشخص وارد بدن شود. گاز اکسیژن در بدن تولید رادیکال آزاد می کند که وقتی وارد ریه می شود ریه به طور طبیعی دارای آنتی اکسیدان هایی است که می تواند مقادیر بیش از حد گاز اکسیژن را خنثی کند اما با این حال وقتی میزان این رادیکال های آزاد از حدی فراتر رود دیگر آنتی اکسیدان های ریه نمی توانند با آن مقابله نموده و این رادیکال ها در مرحله اول به ریه آسیب می زند و منجر به تنگی نفس، خستگی، سرفه و ضعف می شود. اگر اکسیژن تراپی متوقف شود علائم ظرف چند ساعت فروکش می کند. اما در صورت ادامه پیدا کردن اکسیژن تراپی با دز بالا و زمان طولانی آسیب جدی به سلول های عصبی مرکزی و بینایی وارد خواهد آمد که بعضا برخی از آن ها بازگشت پذیر نیستند.

بنابراین با توجه به حساسیتی که میزان اکسیژن در بدن دارد حتما بایستی در وهله اول به علائم کمبود اکسیژن در بدن توجه شود و در صورت تایید ابتلا به هیپوکسمی، پزشک بایستی میزان دقیق مصرف اکسیژن و مدت زمان مصرف آن را تجویز نماید. آن گاه نسبت به سیلندر اکسیژن طبی اقدام شود. اکسیژن های طبی به روش غربال گری مولکولی توسط دستگاه های اکسیژن ساز صنعتی در ایران تولید شده و در کپسول های اکسیژن پزشکی ذخیره می شوند. آنگاه این کپسول های اکسیژن که در ابعاد مختلف 2 لیتری، 5 لیتری، 10 لیتری، 20 لیتری و 40 لیتری وجود دارد جهت مصرف روانه بازار تجهیزات پزشکی خواهد شد.

گاز اکسیژن پزشکی و طبی

ویژگی ها
خلوص گاز:	90% تا 99.95%
رنگ کپسول:	سفید
سایز کپسول :	2.5 لیتری، 5 لیتری، 10 لیتری، 20 لیتری و 40 لیتری
فشار گاز:	110 تا 150 بار
کشور مبدا:	ایران

 

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.

تجهیزات پزشکی اکسیژن ,میزان ,مصرف ,کمبود ,لیتری، ,تواند ,کمبود اکسیژن ,میزان اکسیژن ,اکسیژن تراپی ,علائم کمبود ,اکسیژن پزشکی ,علائم کمبود اکسیژن منبع